Concèrt Les Ogres de Barback - Le Bal Brotto Lopez

Fin de setembre, un dijòus - mas qual a idèa de programar de concèrts en setmana?!, amb la Conchita e la Marcèla, nos trobèrem a Ginhac per veire los Ogres de Barback amb lo duo Brotto Lopez a la sala introbabla de Ginhac mas de la programacion plan interessanta : le Somnambule. Es una sala municipala e dins la vila, i a pas un paure panèu per l'indicar, cercatz l'error. Poiriam dire qu'aquò auriá fach la bona excusa per explicar lo retard de la Marcèla e la Conchita mas non, perque 1 - lor aviái mandat un sms explicatiu #tròpbrava, 2- avián un GPS las modernassas.

Per ieu aquò èra lo segond còp que lo vesiái l'espectacle qu'èri anada a la primièra al Bolegason a Castras (sala ben indicada, ela) e me retenguèri per lor pas espoilar l'espectacle a las dròllas #tròpbrava. 
Mas a vosautres , lo vos vau espoilar l'espectacle, puèi que de tot biais, l'avètz mancat.

Primièr, me vos cal contar la Primièra al Bolegason.
Lo Bolegason, es una sala que coneissi, que i anèri per i veire La Talvera quauques ans fa. E ben, sonque arribar sul parking, pels Ogres, comprenguèri que i auriá mai de monde que per La Talvera. M'anèri parcar al parcatge bèl de l'autre costat de la carrièra, pròche d'un snack que i crompèri un kebab plan bon que sa sauça me ragèt dessús, ieu qu'aviái mes un polit camisòt amb l'esper de me trobar un tipe per la serada... 
Dintrèri e me crompèri lo camisòt del Bal Brotto Lopez, ben, solide, anavi pas demorar amb mas tacassas de kebab tota la serada. E que lo primièr camisòt vendut siá un de Brotto-Lopez e pas dels Ogres, vos pòdi dire qu'al vendeire, te lo daissèt estabosit. Li expliquèri qu'èra en causa del kebab, patin cofin, rai, lo tipe se soven encara de ieu.
Lo concèrt comencèt amb un pauc de boha. Començar un concèrt amb de boha, coma es class ! 
E aquí comencèt la leiçon magistrala de socializacion de l'occitan davant un public vengut veire son grop tant aimat: les Ogres de Barback. La primièra cançon es en occitan e las bessonas cantan en occitan sens cap supòrt per las ajudar, se coneisson las paraulas de memòria, e bim! Lo cantaire dels Ogres canta en occitan, e bim! 
Aprèp se'n seguís una tenson Guillaume l'occitan "Adiu Miladiu" / Fred de Cergy "salut à toi", una tenson Occitània VS Pontoise davant un public a l'encòp occitan e fan dels Ogres.
E èran fans dels Ogres lo public. Totas las cançons dels Ogres te las sabián de memòria, e ieu ne coneissiái pas una. A cada cançon que lo public repreniá, me disiái "mas es coneguda aquesta cançon?" Per contra, quand aquò èra una cançon de Brotto Lopez, èri la sola a udolar e a conéisser paraulas e coregrafia. Sola contra totes.

Mas lo concèrt es pas solament una granda socializacion de l'occitan passa que t'ai vist. Es tanben una bofa artistica que prenes dins las aurelhas. Pendent mai de doas oras, t'emmèrdas pas una minuta e i a pas una causa que tòrna, es totjorn diferent: los instruments, los montatges, los tròces, l'equilibri entre las lengas, entre los repertòris, es enòrme, an fach un polit trabalhde concepcion de l'espectacle. Lo concèrt evoluís amb d'ambients diferents pendent doas oras, acaba en concèrt electro  e fin finala, quand pensas qu'es acabat, totes los musicians davalan dins lo public per jogar en acostica a la mòda passa-carrièra. Lo public dels Ogres de Barback alucinèt.
Un pichon mot tanben per dire qu'es tanben una bofa visuala que i a un polit trabalh amb los lums. 
Bon o avètz comprés, se paguèri dos còps mai de 15€ per lo veire l'espectacle es qu'es tras que bon e los dos còps me regalèri!

En mai d'aquò, lo segond còp, i aviá Aqueles en primièra partida , çò que gasta pas lo plaser.
En mai d'aquò, lo segond còp, i èri amb d'amigas, e mai se, a un moment donat , perdèrem la Conchita perque amb la Marcèla nos metèrem dins una ronda de Carcin que nos faguèt acabar just davant l'empont del temps que la paura Conchita, dançofòba, èra demorada al meteis luòc, tres mètres darrièr. Del còp amb la Marcèla, profechèrem un pauc d'èsser davant l'empont puèi, coma sèm #tròpbravas, tornèrem a costat de Conchita que li mancaviam pas brica. 

Sortiguèri del primièr còp amb l'impression d'aver fach la descubèrta de l'annada: aviái descubèrt les Ogres de Barback. Òc, o sabi, ai vint ans de retard! La Marcèla se fotèt plan de ieu que ditz que les Ogres de Barback es en plen ma generacion. Ben oè, ai una gròssa manca de cultura de cançon francesa, qu'adolescenta n'escotavi pas. Amorosa de Regg'lyss a 11 ans, passèri a de causas en anglés, Portishead e Nick Cave (cançons depressivas...), puèi passèri a la musica occitana amb Massilia e La Talvera (plan mens depressiu aquò! ) e la tapa cançon francesa amb Les Ogres, la Rue Ketanou e sai pas que mai encara, ben es lo negre complet. Abans lo mes de junh, èri pas fotuda de vos dire una paura cançon d'aquel mond. Del còp ai ensajat de ratrapar mon retard. 
En tot cas, sus l'empont, es un regal : la qualitat musicala, la pluriinstrumentalitat (sabi pas s'aquò se ditz, mas m'en cagui), l'energia del cantaire... Te donariá enveja de far d'enfants quand veses çò qu'aquesta fratria fa! 

Espèri que vos rosigatz plan ara d'i èsser pas anats al concèrt dels Ogres amb Brotto Lopez! 
O regretatz, è! Banda de cussons! 

Mas coma soi #tròpbrava, en mai de las vidèos çai jos que podètz biscar e vos regalar en las agachant, vos vau donar un scoop: o tornaràn far. Tòrni dire: o tornaràn far. 

Mas chuuuuuuut, es un scoop! 







La meteissa en acostica (m'agrada fòrça! )