divendres, 3 de juny del 2016

Tròç de vida 020

Fa quasi 30 minutas que l'esperam. 
Pecaire, es pas sa fauta, son avion aviá un parelh d'oras de retard. Sembla que la companhiá low cost turca qu'ai oblidat son nom es coneguda per sos retards sistematics. 
Un tipe dins l'avion li aviá fotut la pression : "de qué? As pres un coveituratge per 15h? Mas i seràs pas jamai! Amb aquela companhiá, te cal comptar ample! Ieu mon coveituratge l'ai pres per 18h!"

Tre qu'aterriguèt, telefonèt. Èra a l'autre terminal. Plan segur.
La menaira plan simpatica, li ditz que lo venèm quèrre.
Los autres, aimables, me daissan la plaça de davant del monospaci.
Aimables? 
Que non pas! Finòts!!! 
Règla nº1 del coveituratge : 
lo que s'asseta davant fa la conversa al menaire. 

Nos espèra, desolat e sorisent, davant lo terminal 2.
Es grandàs. 
Enquilha sas cambas longassas al fons fons del monospaci ont regna ara una pudesina discreta mas constanta.
Tòrna de Georgia.
Quanta idèa! 
(e an pas d'aiga en Georgia?)

Capitala de Georgia? 

I a passat una setmana de vacanças.
Aquò fa que m'es simpatic sul pic. 
Malgrat l'odor.

A 30 ans, una setmana de vacanças amb los amics que se faguèt quand partiguèt Erasmus sai pas ont quauques annadas abans. Tròbi aquò polit. 
Nos parla de Georgia, dels païsatges, del mond, de l'istòria.
Es regent.
E a un discors intelligent. 

Lo temps d'un viatge Barcelona-Perpinhan, me disi que i a encara de mond coma cal. 



Alara, la capitala de Georgia? 
Tbilissi,  თბილისი en VO. Sabètz que los Georgians an son alfabet a eles ? E fan pas la diferéncia majusculas-MINUSCULAS.

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada

Mercé :)