Sortir d'un libre

Sortissi tot just de las mila paginas de Jo Confesso de Jaume Cabré. 

Èri plan dins aquel libre, aviái agut bravament lo temps de plan m'i installar amb totes aqueles personatges e totas aquelas istòrias, mas ara que lo libre es acabat e tancat, soi un pauc perduda. Pas rapòrt al libre, non, mas es complicat de sortir d'un libre e de decidir dins quin autre mond anam dintrar. L'ai a cada còp aqueste problèma.
Ai sus la taula del salon quauques libres catalans, un Juan Marsé en espanhòl, mas ai pas enveja de demorar dins un decòr un pauc semblant ni dins la meteissa lenga. 

Per lo libre Jo Confesso, me farai pas patir a vos l'explicar, es tròp complicat, dirai juste que las mila paginas, las engolisses lèu. Per las causas intelligentas, las segas e los bemòls, aquí avètz de qué faire: 
- la critica del Punt
- la critica dels BobOs parisencs (supòrti totjorn pas lor pròsa!)
- la critica dels intelectuals parisencs (completament d'acòrdi amb totas las criticas fachas!)
- la critica del Monde
- la critica de Vilaweb


Dins la saca de la mediatèca, ai trobat Armistiça d'Ives Roqueta. 
Ten, fa moment qu'ai pas legit de teatre!
E l'Ives Roqueta, l'ai pas pro legit dins ma traça de vida!