dilluns, 1 d’octubre del 2012

Crenti PAS DEGUN


E vaquí, soi tornada sul blòg !

Mas de qué faguèri de tot aquel temps ?
E ben, viure, pardina !

De sèxe, de lecturas, de viatges e de musica ?
E ben non !
Enfin, si, un pauqueton, òu.
Mas lo grand cambiament de ma vida, aquò foguèt lo tantòst de 5 de julh dins lo burèu d'un notari ont signèri per la crompa d'un ostal.
Aviái las claus, vint e cinc ans de crèdit sus l'esquina e un estiu per adobar la tuta.

Aquò èra un divendres.
Lo dimenge, aviái La Jefa e Pomponeta a l'ostal per me motivar.
Ieu aviái passat lo dissabte a faire lo torn dels membres de l'ostal : dintrar dins cada membre, ne sortir, i tornar, passar d'una pèça a l'autra, montar, davalar, sortir, dintrar. Ò non, es pas un castelàs, cal pas una jornada per ne far lo torn, pas brica, mas marcavi lo territòri.

La Jefa e Pomponeta arribèron que i aviá a l'ostal doas cadièras, un sofà copat, una laissa que fasiá de taula. I aviá pas solament un paure refregidor per refrescar la còcacòla e lo panachat.
- Volètz pas anar passejar puslèu?
- Non, anam destapissar!
- O anar beure un còp endacòm?
- Non, a l'òbra !

Avián quitament portat lo material per destapissar perque « de tot biais, as pas res tu ».
Soi l'amiga ròm de mas amigas.

E destapissèrem.
Comencèrem de destapissar la cambròta dau mitan, la que aprèp un destapissatge, engipatge, pintatge, seriá lo polit burèu modèrn e agradiu ont fau aqueste blòg ara.
Pomponeta èra orgulhosa de dire que contribuissiá a l'escritura del novel best-seller occitan. E ta cocha ?

I passèrem la tantossada mas l'acabèrem pas. L'acabèri soleta, sens doblidar de tombar de l'escala perque èra una escala de fusta e a un moment, jos mon pè fin e mon pes leugièr, un escalon tot plen de vèrmes petèt. (qual a rigut?)
Ara, n'ai una de fèrre d'escala.

Fin del mes de julh, n'arribèron d'autres d'amics, lo Pèire de la Sauma e la Marieta. Demorèron una setmana. Los mandèri faire de torisme, visitar, se passejar, anar a la plaja. Mas non, volguèron pas. Passèron una setmana a m'ajudar per las òbras de l'ostal.
Son masoquistas.

O alara son d'amics vertadièrs.



Faire d'òbras a l'ostal, es un bon biais per veire lo mond que comptas per eles.





La Jefa, Pomponeta, la Marieta e lo Pèire de la Sauma, mercés :)))))



Quand tu n'as que des bons amis

MOUSSU T e lei JOVENTS | Myspace Music Videos

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada

Mercé :)