dijous, 28 de juny del 2012

Donar la man

L'autre jorn vos parlavi de ma setmana magica
Òc, foguèt una setmana meravilhosa, ne cal plan una dins l'an per suportar las cinquanta-una autras.

La setmana magica se dubriguèt un dimenge de matin a Argelièrs, lo país de Max Roqueta, amb lo rescontre memorable amb lo grand Joan-Daniel Bezsonoff, pluma catalana de referéncia. I a de mond que parlar amb eles fa plan avançar... Gramaci Jan-Danièu. (ne tornarai parlar d'aquel rescontre! raaaa, l'aimi!).

E se barrèt ma setmana magica a Pesenàs, davant lo fuòc de Sant-Joan ont èri a perpensar. Claudi Alranc, the Claudi Alranc, lo nòstre, l'òme de teatre, saberut e popular, generós que non sai (raaaa, l'aimi!), me prenguèt la man : "I anam?". E mon primièr fuòc de Sant-Joan, lo sautèri amb el.



De còps que i a, la simbolica es polida...

6 comentaris:

  1. Fin finala, siás totjorn dins d'endreches ontse tròban las celebritats…
    Cossí fas ?

    ResponElimina
  2. Quequejaire28/6/12 11:14

    Tà respóner a l"Anònim" :
    Que crei Melà qu'ei LA celebritat.
    Tau huec de Sent Joan, qu'èra C. Alrancq qui èra dab era... ;)

    ResponElimina
  3. Soi amiga amb JD B sus FB !

    ResponElimina
  4. Se compreni plan : as sautat amb lo Claudi ?

    ResponElimina
  5. mèfi a l' ego que confla sens que te n' apercebèsses!!

    ResponElimina
  6. Anonim: sortissi de ma tuta ieu

    Quequejaire : fayot!!!

    Patricia : ieu tanben!

    Mirelha: oc, amb el e amb un fum d'autres.

    K : n'ai consciéncia, mercés :)

    ResponElimina

Mercé :)