dijous, 7 de juliol del 2011

Del pantais escobilhaire

Cada divendres, a 5h del matin, coma dormissi pas, ausissi lo camion de las pobèlas.
E me demandi qué pensan los pobelaires quand son a vuejar las pobèlas del mond que son a dormir.

E ben ieu, foguèsse pobelaira, fariái d'analisis sociologics a la "Diga-me çò qu'escampas e te dirai qual siás". 

De fach, es una causa que me làguia quand escampi las causas : "e se lo tipe que tria las escobilhas tomba dessús, qué pensarà?"

Primièra question : i a un tipe que tria las escobilhas? (Oè, o sabi, soi pas gaire al tòp en ecologia) Mas dins lo contenedor "reciclable" ont metèm lo carton, lo papièr, las botelhas d'aiga e las boitas metalicas de cocacòla, cossí se fa la tria, aprèp, pel reciclatge? I a ben quauqu'un aprèp que distribuís aquò, non? Perque ma logica ditz qu'aquò se recicla pas parièr una caneta de Fanta e lo Miègjorn Liure. Aital, me disi que òc, i a un mestièr qu'es "triaire d'escobilhas" que dins un lengatge eufemismofil se ditz "tecnician de reciclatge".

Segonda question : mon triaire d'escobilhas (aqueste blòg es pas eufemismofil), quand a mas escobilhas reciclablas dins las mans e que las tria entre papièr, carton, fèrre, plastic, "sabi pas", qué ne pensa? Qué se ditz? Los agacha los papièrs? Se fai-ti de films sus un embalatge de carton? Se monta-ti de scenàrios  a partir d'un bocin de letra estrifada? 
E ben ieu aquò m'agradariá d'aver de bocins de vida entre las mans e de m'inventar una istòria. Soi una pantaissaira. 
Triaire d'escobilhas, es un mestièr pels pantaissaires. Mas las entrepresas ne vòlon pas dels pantaissaires. Soi segura que lo triaire d'escobilhas deu triar un minimum de 15 quilos d'escobilhas  a la minuta se se vòl pas faire escampar ; e, pecaire, a pas lo temps de pensar, de soscar, ni de pantaissar. E mai dison qu'a la dintrada de l'entrepresa de reciclatge d'escobilhas, i a un panèu bèl de 4x3m amb marcat dessús "sèm pas aquí per far de rasonaments". Òu, pagan pas lo mond per far de films e se montar d'istòrias improbablas per saber se lo carton es estat mastegat pel chin, lo nenon o la mameta. 

E ieu qu'ai pas gaire enveja que mos pobelaires fantasmen sus ma pichòta vida e que, de còps que i a, soi un pauc puta, e ben sul cabucèl de mon contenedor del reciclable, e ben, i ai pegat lo pegasolet, cal pas desconar.



4 comentaris:

  1. De còps me demandi se siás a carrau dins los bescontorns de ta cerveleta... Mas, ai perdut un papièr tras qu'important e me demandi se, fin-finala l'ai pas escampat: se vòs sotar mon escobilhièr t'es grand dobèrt. Poiràs puòi reciclar mas bordilhas en socio-pantaises!
    Lèva-te d'ora qu'al nòstre son matinièrs, los tipes.

    ResponElimina
  2. La Vièlha7/7/11 22:58

    Agacha! subre tot a partir de ~la minuta 12.

    ResponElimina
  3. Ièu ai travalhat ja dins aquela usina davant un tapis que defila a tota pèta amb davant tu très o quatre bacs, e de cada costa de tu doas pobèlas per las causas pas bonas (e oc n'ia de monde que comprenan pas plan encara.....) botelha, papiers+carton, aluminium....... Berk c'était dégueulasse mais bien payé........... Je t'assure que tu as pas le temps de te demander pourquoi la boite de paté pour chat est vide qu'a moitié (ce qui la fait puer ma pauvre je crois que c'est le pire de tout entre les couches............) Bisous ma caillette !!!! ♥

    ResponElimina
  4. Aquò me rapela un reportatge televisual a prepaus de la fabricacion dels bilhets de banca. De qué pòdon pensar los que fan obrièrs dins aquelas frabicas, quand tòcan de centenats de milièrs d'euros cada orada, se demandava lo jornalista. Responsa : fintan l'ora en esperant de plegar lèu e de la quitar aquela puta d'usina de merda.
    PS : aquò dich sens cap de rasonament economicopsicanalitic sul simbolisme de la moneda coma matièra excrementala del capitalisme.

    ResponElimina

Mercé :)