L'endeman de l'AG talveriana, m'arrestèri a Albi amb la bona idèa de manjar dins un bon restaurant e de visitar lo Musèu Toulouse-Lautrec qu'aquel musèu fa de meses que lo vòli visitar e cada còp que soi a Albi e ben i una colha dins la sopa e lo pòdi pas visitar ; coma ausissi tant de ben dessús e ben lo vòli visitar ieu.
Arribèri per me parcar ont n'ai la costuma que t'i vegèri que s'i èran installats los vira-vira e los cavalets pels enfants. La mèrda.
Passi dabans un dels dos restaurants bons que coneissi: barrat! La mèrda.
Tròbi una plaça (vos ai ja contat que pòdi parcar l'autò dins un mocador?) e me'n vau cap al centre.
E aquí, Albi, "la tèrra abandonada". I aviá pas degun! La mèrda!
Camini cap al restaurant GaultMillautizat que coneissi (ieu vau pas al restaurant per manjar tan mal coma a l'ostal, òu!) E aquí : "tròp d'espèra, adieussiatz". Vaquí ont èran lo mond qu'èran pas per carrièras, èran dins MON restaurant. La mèrda.
E aquí, comencèt ma caminada trevadissa per trobar un restaurant. E ben ieu los sabi pas causir los restaurants, es afrós, pòdi caminar mièja-ora d'un restaurant a l'autre e pas causir. Finala, las colhas me virèron e anèri al Mercat Cobèrt ont me crompèri de pan plan bon, un formatge excellent e de pastís de rit en me dire "veja, picanicaràs en esperant la dubertura d'aquela puta de musèu e aital estalviaràs quatre sòus.". |  |
Mas quand sortiguèri del mercat e ben ploviá. Alara mon picanica romantic amb myself dins las carrièras unesco d'Albi e ben èra un pauc negat...
Un còp de mai, partiguèri sens visitar lo musèu Toulouse Lautrec!
Anavi pas esperar jos la pluèja que dubriguèsse, non?
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Mercé :)