mon pichon plaser a ieu

Fa de temps que l'aviái l'idèa dins lo cap.
E ongan, i soi!
Fau de musica!!

Normalament, lo mond començan la musica pichons. Mas ieu pichona, ne faguèri pas de musica. Faguèri pas res de pichoneta. Èri tròp timida e aviái paur e vergonha de tot. Alara demoravi a mon ostal.

Ara que soi granda, soi totjorn timida e ai totjorn paur e vergonha. Mas ai enveja. E mèrda, ne cal aprofechar!
E ongan, me soi marcada al Conservatòri de Seta per seguir de corses d'autbòi lengadocian.
Uèi, èra mon 2nd cors. Bon dieu que me regali. Es lo plaser de la setmana lo cors d'autbòi. Alara, galèri, perque es la debuta e es pas aisit de sortir un son e mai de sortir un son just, massoi contenta. Lo pròf me corregís, insistís, i tòrna, i arribi pas, patissi e soi contenta.
E rapòrt al còp passat, las nòtas son mai justas (o mens falsas), l'aurelha comença de destriar quand cagui la causa. Es lo pè. Me disi qu'ai tot d'aprene e aquò's lo bonur per ieu.
Enfin, ai totjorn vergonha è. Perque quand soi pas fotuda de bufar coma cal dabans lo pròf, me disi "putan aqueste tipe, un jogaire de tria, amb tot çò que sap, que li soi a far patir las aurelhas, patin cofin", vos disi pas tot çò que me passa pel cap quand mon la es tròp bas o quand mon re raufela. Me meti la pression sola...
Mas soi contenta.
Lo dijòus, de 19h30 a 20h00, n'i a al mens una sus aquesta Tèrra qu'es urosa :)

Dijòus que ven, lo primièr tròç youhouuuuu! Un daquòs aisit per mongolians començaires.

Mas ieu , çò que vòli saber jogar per assadolar lo mond mondial es aquò:



e aquò:





E sabètz qué? LaRòta se'n va pas mai. Aquò vòl dire que veni melhora, non?


.