Dempuèi lo 2 de septembre, vau a una sala d'espòrts. Amb l'esper de magrir e l'utopia de me musclar.
I vau cada jorn. (bon, levat pendent una setmana que foguèri malauta. )
Divendres, i tòrni.
A fons de fons.
Las baskets plan cordilhadas,
las caucetas montadas mas pas tròp que fa con,
lo camisòt dins lo vent,
e lo shòrt.
Mas aviái doblidat un quiconet amb mas bralhas cortas.
Es quand crosèri lo Yeti dins la sala que comprenguèri.
Plorava lo tipe.
Aviá un complèxe de magrostèl imbèrbe.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Mercé :)