A, legeire, mon semblable, mon fraire, te pòs pas imaginar coma lo divendres de ser a Rabastens foguèt genial genial genial.
Te vau contar, asseta-te, que n'i a per un moment.
Anèri a Tolosa que i aviái rendepè amb lo Joan Deu Peiroton, oc, lo Peiroton, the caluc one. e sabètz que? m'i perdèri pas a Tolosa! Soi tras que fòrta (benlèu me caldriá precisar que lo Peiroton, the caluc one, m'explikèt plan lo camin, mas bon, coma me vòli lo merit per ieu tota sola, o dirai pas). Sopèri en cò del Peiroton, amb sa Peirotona e un de sos Peirotonets. Un moment tras que bon! Vos parlarai deman de la desvirtualizacion de la vida. non, pas ara, que sequenon, serem pas colcats e ai sòm ieu.
Pel Peiroton, èra son primièr còp: son primièr concèrt de la Talvera, son primièr concèrt del Dalfin, lo primièr còp que me vesiá e lo primièr còp qu'ensajava de dançar. Alara, Peiroton, coma i fas pas res sus ton blòg, te prepausi de faire una tièra de "mon primièr còp" amb tot akò ;) . E vos o conti pas que a son ostal al Peiroton, ensagèri de li aprene a dançar. ben òc disi plan ensajar, perque èra, es e serà pas ganhat (akò's per me vengar de la "còfa bretona", non mais oh).
Quand meme, abans de partir cap a Rabastens, sopèrem. E lo Peiroton sap que m'agrada la pasta. Alara, lo tipe faguèt de pasta ( o faguèt faire a sa femna puslèu qu'es un mascle) mas, coma es fan de Nadau, i botèt de salmon dins la pasta. Sabiá que m'agrada la pasta, mas sabiá pas que m'agrada pas lo salmon. Mas quina idèa tanben de botar de saumon dins la pasta? Quina eresia! Mas ieu, plan ensenhada, diguèri pas res , "t'agrada lo salmon al mens", "òc, solid, m'agrada tot a ieu" ( la messorga mai gròssa que ieu, soi una rompebalas per manjar) e me mangèri tota la sièta. Òsca per ieu.
E pels curioses que vòlon saber "mas cossí es lo Peiroton?" : sembla que sortís d'un dessenh animat. Ai pas encara trobat quin. - akò's per me venjar de la "còfa bretona", non mais oh. ( de qué ? que me'n soi ja venjada? E ben o tòrni faire. Se per cas! )
Perif de Tolosa (es cagaaaaaaant akeste perif). La BO del viatge: Bramadís lo darrièr de La Talvera.
Autorota, sortida 6.
Bon, fau una elipsi, que se colcarem tard a akeste ritme.
Lo Peiroton l'aviái conflat en li dire que La Talvera es lo grop mai melhor d'Occitània e li fotèri lo cap coma una semau en li dire que "la talvera + lou dalfin lo meteis ser , èra istoric".
E òc, foguèt una serada istorica.
Per tot plen de mond.
- pel Peiroton que veguèt pel primièr còp La Talvera e Lou Dalfin e ieu e que m'ausiguèt quequejar tant e mai... de còps que i a, ai vergonha
- per Lutz que veguèt pel primièr còp La Talvera e Lou Dalfin e ieu e que m'ausiguèt quequejar, tant e mai... de còps que i a, ai vergonha.
e
- per ieu que dancèri una escotisha amb Sergio Berardo, lo cantaire de Lou dalfin
E pas degun prenguèt una fòto.
Vos asiri totes.
D'aquesta serada, ne parlan tanben lo Peiroton e la Lutz.
Te vau contar, asseta-te, que n'i a per un moment.
Anèri a Tolosa que i aviái rendepè amb lo Joan Deu Peiroton, oc, lo Peiroton, the caluc one. e sabètz que? m'i perdèri pas a Tolosa! Soi tras que fòrta (benlèu me caldriá precisar que lo Peiroton, the caluc one, m'explikèt plan lo camin, mas bon, coma me vòli lo merit per ieu tota sola, o dirai pas). Sopèri en cò del Peiroton, amb sa Peirotona e un de sos Peirotonets. Un moment tras que bon! Vos parlarai deman de la desvirtualizacion de la vida. non, pas ara, que sequenon, serem pas colcats e ai sòm ieu.
Pel Peiroton, èra son primièr còp: son primièr concèrt de la Talvera, son primièr concèrt del Dalfin, lo primièr còp que me vesiá e lo primièr còp qu'ensajava de dançar. Alara, Peiroton, coma i fas pas res sus ton blòg, te prepausi de faire una tièra de "mon primièr còp" amb tot akò ;) . E vos o conti pas que a son ostal al Peiroton, ensagèri de li aprene a dançar. ben òc disi plan ensajar, perque èra, es e serà pas ganhat (akò's per me vengar de la "còfa bretona", non mais oh).
Quand meme, abans de partir cap a Rabastens, sopèrem. E lo Peiroton sap que m'agrada la pasta. Alara, lo tipe faguèt de pasta ( o faguèt faire a sa femna puslèu qu'es un mascle) mas, coma es fan de Nadau, i botèt de salmon dins la pasta. Sabiá que m'agrada la pasta, mas sabiá pas que m'agrada pas lo salmon. Mas quina idèa tanben de botar de saumon dins la pasta? Quina eresia! Mas ieu, plan ensenhada, diguèri pas res , "t'agrada lo salmon al mens", "òc, solid, m'agrada tot a ieu" ( la messorga mai gròssa que ieu, soi una rompebalas per manjar) e me mangèri tota la sièta. Òsca per ieu.
E pels curioses que vòlon saber "mas cossí es lo Peiroton?" : sembla que sortís d'un dessenh animat. Ai pas encara trobat quin. - akò's per me venjar de la "còfa bretona", non mais oh. ( de qué ? que me'n soi ja venjada? E ben o tòrni faire. Se per cas! )
Perif de Tolosa (es cagaaaaaaant akeste perif). La BO del viatge: Bramadís lo darrièr de La Talvera.
Autorota, sortida 6.
Bon, fau una elipsi, que se colcarem tard a akeste ritme.
Lo Peiroton l'aviái conflat en li dire que La Talvera es lo grop mai melhor d'Occitània e li fotèri lo cap coma una semau en li dire que "la talvera + lou dalfin lo meteis ser , èra istoric".
E òc, foguèt una serada istorica.
Per tot plen de mond.
- pel Peiroton que veguèt pel primièr còp La Talvera e Lou Dalfin e ieu e que m'ausiguèt quequejar tant e mai... de còps que i a, ai vergonha
- per Lutz que veguèt pel primièr còp La Talvera e Lou Dalfin e ieu e que m'ausiguèt quequejar, tant e mai... de còps que i a, ai vergonha.
e
- per ieu que dancèri una escotisha amb Sergio Berardo, lo cantaire de Lou dalfin
E pas degun prenguèt una fòto.
Vos asiri totes.
D'aquesta serada, ne parlan tanben lo Peiroton e la Lutz.
Pastas al salmon, es unabona idèia Joan ! Enfin, disi aquò, disi pas res ieu…
ResponEliminaSenon, devi te dire Mela que t'ai pas ausit quequejar ! Oo Segura que fas pas tota una istòria per res ? O soi ieu que soi acostumada et l'ausi pus ?
E, e… me perrdonarai pas jamai d'èsser arribada tròp tard amb mon telefonet per prene la fòto… doncas, se te plai, qiota de romegar, soi ja tota vergonhosa… (e benlèu un pauc gelosa) ;)
siás sorda en mai de quèca? lol
ResponEliminasi, quand Celina me venguèt demandar ont dormissiái, ma responsa patinava plan, e èras a costat. Benlèu escotavas pas. De tot biais, es pas grèu. Mas pòdes demandar al Peiroton, t'o dirà el que quequegèri bravament. E Peiroton?
putan, soi verda que i aja pas de fòtos de ma fin de borrèia e de mon escotsiha amb en Sergio Berardo ( e es coma lo vin lo tipe, mai ven vièlh mai es bon...). D'un autre costat, las causas, las vivèm e pas de besonh d'una fòto. Lo problèma es que mos felens me creiràn pas jamai...
Quequeja, la Mela? Aquò li arriba, mas pas sovent e mai me sembla qu'es pas per azard. B'es vertat que quan se bota a lançar un de sos quequejisses, te demandas se viuràs pro de temps per ausir coma s'acabarà la frasa. Mas, de tot biais, es totjorn encantadora, la Mela, que quequeje o pas.
ResponEliminaLa Lutz tanben es encantadora. L'ai pas jamai ausida quequejar, mas cal dire que l'ai pas tròp sovent ausida de tot biais :D.
"te demandas se viuràs pro de temps per ausir coma s'acabarà la frasa." mòòòòòooooooòrta de rire
ResponEliminaes exactament akò!
e ieu me demandi se la poirai acabar un jorn la frasa...
Mas avètz pas panat un boçin de tròc de quicòm, de la musica de Talvera o de Dalfin?
ResponEliminaM'estonaria.
O alara es impossible o enbit?
A lèu de legir e d'escotar benèu?
excusa qu'ai pas vistas las fenèstras de costat a drècha. Que me cal crompar de lunetas...
ResponEliminanon. mas n'i a sul blòg de Lutz e lo Thierry de la Talvera ne metrà en linha, e botarai tot akò sul blòg. Sekenon avètz dos tròces dins la colona de drecha. Extraches dels disques, mas es melhor que pas res :)
ResponEliminaLol, me fasètz rire totes dis !! :D
ResponEliminaBon, anèm pas faire un concors de quècas, si ? Après « soi ieu qu'ai la mai gròssa » sèm urosa de vos presentar « soi ieu que quequeji lo mai !! »
Joan, m'a pas parlat un jorn de ta timiditat ? Te cal ben dire qu'ès pas lo sol, e que de mai, soi encara debutanta en òc, ieu !! E l'escrit me demòra encara mai aisit. Es grèu doctor ? — Non, qualquas seradas a l'Estanquet, e tot anirà plan miss Lutz…
(pfff… sorda, quèca, e schizo… ajudatz-meeeee !)
Manjacostal >> val çò que val, mas ai pres qualquas videòs, aici >>
ResponEliminahttp://senstitol.wordpress.com/2008/12/15/i-calia-anar/
Mas non, Lutz es pas grèu! E ieu tanben ai de problèmas per parlar lo lengadocian. Lo gascon me sortís mai facilament. E quitament lo catalan.
ResponElimina