80's magdalena

Ieu aimi d'anar amb MonAmorósMaiContent me passejar dins lo carrefour gròs que i a pròche de son ostal. 2 estancis. De qué manjar e beure per 50 ans.
Akò m'agrada de me passejar dins los supermercats catalans, perque son plan diferents dels nòstres. I trobam de causas que trobam pas akí: lo queso manchego (poiriái vendre ma maire per un entrepan de queso manchego... y amb tomàquet eh!), las galletas maria (akò m'agrada pas, mas lo nom m'amusa), de yogorts completament diferents, quitament los produches per netejar son diferents, lo primièr còp que veguèri Don Limpio mankèri de ne petar de rire. E lo dakòs que ne crompi cada còp: de pan torrat amb d'alh e de jolvert, akò's lo mal. 50 cents lo saket. Es lo mal. De pans a l'alh amb de salcissas al polet e que dequeso manchego, e soi la femna mai urosa del mond... Sabi, soi de bon contentar. Compreni pas que i aguèsse pas mai d'òmes per se voler maridar amb ieu....
Brèu.
Se passsejam , e anam a las begudas per crompar ma dòsi de Còca-Còla setmanièra jornalièra... e dins lo CarrefourCatalan de MonAmorósMaiContent crompi totjorn una caneta d'un kikòm que coneissi pas... amb l'excusa de "ten, akò o tastarai" e a l'ostal es totjorn parièr " ba, es pas boooooon" e MonAmorós ritz tendrament (sembla un album de Martine ma vida, non?...)

Puèi, quand èri a fintar quina beguda novèla podiái tastar, te vesi AKÒ:

e brami "aaaaaaaaaaaaaa, de taaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaang".
E comenci de rire. Vos disi pas lo morre de MonAmorósMaiContent qu'el es d'un calm britanic e qu'a l'electrocardiogram d'Anibal Lecter e per lo suspréner, lo faire petar de rire, de paur o de que qué sia, se cal levar matin.
Puèi , akí las replicas que tuan...
"mas n'avètz encara d'akò?!?!?! òu en França akò se tròba pas mai dempuèi 20 ans!"
Magdalena efièch:
Ne fasiam amb mon fraire quand eriam pichòts. Metiam lo tang dins una garrafa roga Tupperware... Aaaaa... Tupperware, poiriái faire un blòg tot sus Tuperware... e pas la pena de rire, perque avèm totes una maire que, un jorn, anèt a un acamp Tupperware, e pièger, avèm totes una maire que, un jorn, organizèt a l'ostal un acamp Tupperware...

Doncas, amb lo fraire, fasiam lo tang dins lo pegal roge Tupperware que, coma sus internet se tròba de tot, l'ai trobat , es akeste:es en venda sus Ebay per 4$... plan mens car que nòu, o vos disi....

E eriam los mai uroses del mond, beviam akò coma las vièlhas de la glèisa te bevon lo vin a la comunion... Èra la jòia de la setmana faire lo tang. Lo crompaviam al Leclerc de Frontinhan qu'un jorn cramèt (aviái 11 ans), e, paf, acabat lo Tang.


20 ans mai tard, ne tòrni trobar.
"òooo, ne vau préner, ne beurem amb La Jefa e Pomponeta!"

Arribi a l'ostal e lor disi a las doas: "Agachaaaaaaaaaatz çò qu'ai compraaaaaaaaaat!"
Se vei qu'a l'ostal de la Pomponeta e a l'ostal de la Jefa, bevián pas tant de Tang coma al meu...
Mas ieu me'n chauti, me'n cal plan mai per me descoratjar...
e un dimenge que la Jefa i èra pas, amb la Pomponeta faguèrem lo Tang.
Lo problèma es qu'aviam pas lo pichièr roge Tupperware e lo faguèrem dins una botelha de plastic Alet .
Esperèrem lo retorn de La jefa que se cal morir, morirem totas.
E beguèrem lo tang per acompanhar una còca que faguèt la Pomponeta.

Moralitat:
lo tang es pas bon, lo tang es quimic, lo tang es chernobilian.

Question:
Quinas son las sequèlas del tang sus mas cervèlas?